Terapia manualna - to dziedzina medycyny, która skupia się na leczeniu patologicznych zmian w kręgosłupie, stawach i mięśniach za pomocą technik manualnych.
Osoby, które odczuwają trudności z kręgosłupem, częste bóle głowy oraz ograniczenia ruchowe, takie jak sztywność mięśni, powinny rozważyć konsultację z lekarzem specjalizującym się w terapii manualnej. Ten rodzaj terapii może być szczególnie skuteczny w przypadku tak powszechnego schorzenia jak osteochondroza.
Specjaliści w tej dziedzinie potrafią również poprawić stan młodych matek po ciąży i porodzie. Za pomocą specjalnych technik, lekarz może rozładować kręgosłup, poprawić odżywienie krążków międzykręgowych oraz zadbać o mięśnie, które doświadczyły nadmiernego obciążenia w wyniku ciąży i porodu.
Niezwykle, ale patologia układu mięśniowo-szkieletowego może czasem powodować ból w jamie brzusznej lub w okolicach serca. Zmniejszenie ostrości wzroku często wynika z zaburzeń w obszarze połączenia między czaszką a kręgosłupem. Dlatego terapia manualna może być również stosowana jako element leczenia pacjentów z innych dziedzin medycyny, takich jak kardiologia, gastroenterologia, okulistyka i wiele innych.
Techniki terapii manualnej obejmują:
Manipulacja: Polega na intensywnych ruchach wstrząsowych w obszarze zmian chorobowych. Po takiej manipulacji często słychać charakterystyczny dźwięk chrupnięcia. Po manipulacji zazwyczaj zwiększa się zakres ruchów i zmniejsza intensywność bólu w stawach i kręgosłupie.
Mobilizacja: Ta technika obejmuje różne rodzaje wpływów na układ mięśniowo-szkieletowy, takie jak rozciąganie, utrwalanie, rotacja i nacisk. Pomaga to przywrócić normalną aktywność ruchową oraz normalizować krążenie krwi i aktywować metabolizm w obszarze zmiany.
Delikatne techniki: Te techniki są minimalnie inwazyjne i mają na celu skoncentrowane działanie na konkretne problemy, takie jak ból stawów czy napięcie mięśniowe. Specjaliści starają się wyeliminować napięcie i osiągnąć maksymalne rozluźnienie ciała pacjenta.
Sesje terapii manualnej często są połączone z ćwiczeniami oddechowymi, co pozwala na lepszą relaksację i może być stosowane w leczeniu różnych grup pacjentów, w tym osób starszych i małych dzieci. Dzięki delikatnemu i płynnemu podejściu, pacjenci zazwyczaj nie odczuwają dyskomfortu ani bólu podczas sesji.
Główne wskazania do terapii manualnej obejmują bóle pleców spowodowane osteochondrozą, przepuklinę międzykręgową, skrzywienie kręgosłupa, zapalenie korzonków nerwowych, artrozy, bóle głowy, ograniczenia aktywności ruchowej z powodu napięcia mięśni oraz okres rekonwalescencji po urazach układu mięśniowo-szkieletowego. Terapia manualna może również być korzystna dla osób prowadzących siedzący tryb życia z powodu pracy, pomagając uniknąć deformacji kręgosłupa i innych problemów z układem mięśniowo-szkieletowym.
Wskazania
Główne wskazania do stosowania terapii manualnej to:
Ból pleców spowodowany osteochondrozą.
Przepuklina krążka międzykręgowego.
Skrzywienie kręgosłupa.
Zapalenie korzonków nerwowych.
Artrozy, którym towarzyszy ból i zmniejszenie amplitudy ruchów w stawie.
Ból głowy, zawroty głowy.
Ograniczenie aktywnych ruchów z powodu napięcia mięśni.
Okres rekonwalescencji po urazach układu mięśniowo-szkieletowego.
Sesje będą przydatne i tym osobom, które z racji aktywności zawodowej prowadzą siedzący tryb życia. Kręgarz pomoże takim pacjentom uniknąć skrzywienia kręgosłupa i innych problemów z układem mięśniowo-szkieletowym w warunkach minimalnego obciążenia.
Przeciwwskazania
Zabronione jest wykonywanie zabiegów u pacjentów cierpiących na następujące choroby:
Nowotwory złośliwe.
Zakrzepica lub, przeciwnie, skłonność do krwawień.
Podejrzenie ostrej patologii chirurgicznej.
Osteoporoza.
Choroby psychiczne.
Ponadto sesje nie są przeprowadzane w obecności procesu zakaźnego w organizmie, ostrego stanu zapalnego, obecności zakaźnych chorób skóry. Ale jeśli pacjentowi pokazano terapię manualną, leczenie należy rozpocząć, gdy tylko jego stan się ustabilizuje.
Ogólne zalecenia po zabiegu chiropraktyki
Po zakończeniu sesji zaleca się:
Nie wykonywać gwałtownych ruchów, pozostać na kozetce przez kilka minut i dopiero wtedy powoli wstać.
W ciągu dnia po zabiegu wykluczyć aktywność fizyczną (podnoszenie ciężarów cięższych niż 3 kg, uprawianie sportu).
Należy zrezygnować z gorących kąpieli i wizyt w łaźni, ponieważ zabiegi termiczne mogą prowadzić do powstania obrzęku w miejscu intensywnej ekspozycji.
Chronić się przed hipotermią. Po sesji nie należy natychmiast wychodzić na zewnątrz w zimnych porach roku, być w przeciągu. Zimno może wywołać skurcz mięśni, które rozluźniły się podczas zabiegu.
Unikaj stresujących sytuacji. Zmartwienia i negatywne emocje mogą mieć również zły wpływ na wynik leczenia.
Bardzo ważne jest przestrzeganie wszystkich zaleceń lekarza prowadzącego. Jeśli specjalista zalecił wykonywanie określonych ćwiczeń, nie bądź leniwy, aby je wykonać. Ostateczny wynik terapii zależy od tego, jak bardzo pacjent jest zaangażowany w proces leczenia. Ważne jest również przyjmowanie leków, które mogą być przepisane przez pokrewnych specjalistów.